محتوای یتیم (Orphaned Content) یا محتوای تنها، محتوایی است که در پست‌ها و صفحات یک وبسایت، لینکی به آن محتوا وجود نداشته باشد. در نتیجه، پیدا کردن این محتوا برای گوگل و کاربران سخت خواهد بود. برای این که پست‌ها و صفحات در ساختار یک سایت قرار بگیرند و بتوان آن‌ها را پیدا کرد، لازم است تا در پست و صفحات دیگر، به آن‌ها حتماً لینکی داده شود.
دقت کنید که منظورمان از لینک دادن، این است که در متن یک صفحه به آن لینک داده شود. چون ممکن است بتوانید یک پست را از طریق صفحه «وبلاگ»، «پست‌های اخیر» و یا «تگ‌ها» هم پیدا کنید. اما این محتوا اگر لینکی در متن صفحات دیگر نداشته باشد، هم‌چنان یتیم محسوب می‌شود. دلیلش این است که لینک اگر در متن باشد، توسط کاربر و گوگل راحت‌تر پیدا می‌شود و در نتیجه ارزش بیشتری دارد. در ضمن، لینک دادن صفحات مختلف به یک دیگر، به وجود آمدن خوشه‌های موضوعی در یک سایت را تسهیل می‌نماید.
محتوای یتیم چه تأثیری بر سئو می‌گذارد؟
برای این که محتوایی در رتبه‌بندی گوگل قرار بگیرد، قاعدتاً گوگل باید از وجود آن آگاه باشد. موتورهای جست‌وجو لینک‌های مختلف را بررسی می‌کنند و محتوا و لینک‌های تمام صفحات را در حافظه خود ذخیر می‌نمایند. محتوای یتیم لینک‌های داخلی کمی دارد و پست‌های دیگر به آن لینک نداده‌اند. بنابراین گوگل نتیجه می‌گیرد که این محتوا اهمیت زیادی ندارد. پس اگر محتوایی برایتان مهم است و می‌خواهید که گوگل هم این را بفهمد (و همچنین کاربران)، در محتواهای دیگر به آن محتوا لینک بدهید. در واقع محتوایی که می‌خواهید سئوی خوبی داشته باشد، نباید به هیچ وجه یتیم و تنها باشد.
همچنین باید دقت کنید که قواعد مربوط به انکر تکست یا متن لینک را نیز رعایت کنید. لینک دادن صفحات و متن‌هایی که به هم ربطی ندارند، شاید بتواند محتوای شما را از حالت یتیم بودن دربیاورد، اما در نهایت نتیجه مطلوبی ندارد. گوگل به شدت روی این مسئله حساس است که متن لینک یا همان انکر تکست، به محتوای صفحه مقصد مرتبط باشد. به عبارت دیگر، شما باید در متن مورد نظر اشاره‌ای به موضوع صفحه مقصد کرده باشید و نمی‌توانید همین‌طوری بی‌جهت لینک صفحات دیگر را به متن اضافه کنید.
محتوای یتیم چگونه ساخته می‌شود؟
اگر یک پست وبلاگ بنویسید، منتشرش کنید و بعد کاملاً فراموشش کنید، احتمالاً در پست‌های دیگر هم به آن لینک نخواهید داد و این گونه محتوای یتیم ساخته می‌شود. آیا این اتفاق بدی است؟ بستگی به خود پست دارد. اگر آن پست برایتان مهم باشد و دلتان بخواهد که همه آن را ببینند، طبعاً چنین اتفاقی برایتان مثبت نخواهد بود. لینک دادن به آن پست در صفحات دیگر باعث می‌شود تا کاربران زیادی به سمت آن سرازیر شوند و گوگل نیز متوجه وجود و اهمیت آن محتوا می‌شود.
چگونه محتوای یتیم را پیدا کنیم؟
اگر در وردپرس می‌نویسید، با استفاده از افزونه‌ی پریمیوم Yoast می‌توانید محتواهای یتیم خود را پیدا کنید.
با رفتن به قسمت نوشته‌ها، فیلتری را می‌بینید که محتواهای یتیم یا تنها را برایتان جدا کرده. با کلیک بر روی آن، می‌توانید پست‌های یتیم را ببینید.
در نسخه‌ی فارسی افزونه‌ی Yoast، محتوای یتیم را محتوای تنها نام‌گذاری کرده‌اند. در نسخه‌ی انگلیسی، این نوع محتوا را Orphaned Content نام گذاشته‌اند که ترجمه‌ی دقیقش می‌شود: محتوای یتیم. حالا از هر دو اسم محتوای تنها یا یتیم برای آن در فارسی استفاده می‌شود. ما «یتیم» را برگزیدیم، چون ترجمه‌ی دقیق‌تری است.
با دیدن محتواهای یتیم احتمالاً به یک نکته‌ی جالب پی خواهید برد. این که اکثر پست‌های جدیدی که می‌نویسید، یتیم و تنها هستند. طبیعی هم هست، چون کمی طول می‌کشد تا مقاله‌های جدید نوشته شوند و لینک‌های این مقالات به آن‌ها اضافه شود. اما چیزی که اینجا باید برای استراتژی محتوایی خود در نظر بگیرید، این است که بهتر است سری به مقالات قدیمی نیز بزنید و لینک مقالات جدید را در صورت امکان به آن‌ها نیز اضافه کنید.
آیا همیشه لازم است مشکل محتوای یتیم را برطرف کنیم؟
ممکن است برای برخی مقالات، اهمیتی نداشته باشد که یتیم باشند یا نه. مثلاً ممکن است برخی پست‌های وبلاگ، خبری باشند و برای مدت کوتاهی مهم باشند. مثلاً فرض کنید برای برگزاری یک رویداد پستی گذاشته‌اید. چنین پستی احتمالاً یک سال دیگر اهمیتی ندارد. بنابراین فرقی نمی‌کند یتیم باشد یا نه. چون پیدا شدنش دیگر اهمیتی برای ما ندارد. حتی شاید بهتر باشد این نوع پست‌ها را پاک کنید، تا یک نوع تمیزکاری نیز برای سایتتان انجام داده باشید.
همان گونه که نشان دادیم، زمانی که پست‌های زیادی در وبسایتتان منتشر می‌کنید، به وجود آمدن پست یتیم، غیر قابل اجتناب است. اما خوشبختانه با توجه به راهکاری که ارائه کردیم، به راحتی می‌توانید این پست‌ها را پیدا کنید و مشکل مربوطه را رفع نمایید. بعد از پیدا کردن پست‌های یتیم، خیلی راحت می‌توانید لینک آن‌ها را به پست‌ها یا صفحات دیگر اضافه کنید، تا کاربران و همچنین گوگل بتوانند به راحتی آن محتوا را ببینند و پیدا کنند.